Celebrado con gran éxito de participación o I Congreso Internacional “A Prevención e a Seguridade Industrial 4.0”, organizado polo Consello Galego de Enxeñeiros Técnicos Industriáis ( CGETI) e a Asociación de Profesionais de Seguridade e Saúde Laboral de Galicia ( APROSAL)
O presidente do Consello Xeral de Colexios de Graduados en Enxeñería da rama industrial e Enxeñeiros Técnicos Industriais de España ( COGITI), José Antonio Galdón Ruiz, participou no Congreso, como moderador da sesión dedicada ao “Módulo dos Colexios Profesionais”, que contou coas intervencións de Jorge Cerqueiro Pequeno, profesor titular da Universidade de Vigo e presidente do CGETI; Belén Pérez Rodríguez, vogal de COITIVIGO e profesional de Ciberseguridad; José Luis Ayestarán Velaz, Xerente de INPENOR, S. L.; Manuel Dá Costa Pardo, profesor da Universidade de Vigo; Mercedes Comesaña Igrexas, Directora Explotación Zona Noroeste de OCA ICP; e Germán Rodríguez Salgado, vicedecano de COETICOR. Nesta sesión tratáronse temas tan interesantes como “Deseñando a Seguridade coa plataforma na nube 3 DEXPERIENCE de DASSAULT SYSTÈMES”, Proxecto “Muller e Enxeñería”: Participación dos Colexios, “A Cibereguridad en instalacións industriais”, “Novas tendencias en investigación de accidentes: Simulación multifísica computerizada”, “Efectos dos campos electromagnéticos na saúde”, “O novo Regulamento de Instalacións de Protección Contra Incendios ( RIPCI)”, ou “A evolución da Seguridade desde o punto de vista da Administración”. Ademais, o presidente do COGITI participou tamén en clausúraa do Congreso, acompañado por Covadonga Toca Carús, secretaria xeral de Emprego da Xunta de Galicia; Jorge Cerqueiro, presidente de CGETI; e Maximino García Sánchez, da Xunta Directiva de APROSAL e secretario de COITIVIGO. Acreditación do Desenvolvemento Profesional Continuo José Antonio Galdón achegou a súa visión sobre o futuro dos profesionais na Unión Europea, e a necesidade de incorporar sistemas de acreditación do Desenvolvemento Profesional Continuo ( DPC) que valoren a titulación, a formación e a experiencia acumulada durante toda a vida destes profesionais, de maneira que o mercado sexa capaz de recoñecer toda a súa capacidade. Os sistemas de acreditación son unha tendencia que marca a Directiva de Recoñecemento de Cualificaciones Profesionais, cuxo principal obxectivo é a mobilidade laboral de traballadores en Europa, incorporando un elemento de veracidade e trazabilidad á carreira profesional. O COGITI dispón desde o ano 2012 dun sistema de acreditación DPC propio, que encadra aos enxeñeiros en oito niveles en función da formación e experiencia adquirida en toda a vida do profesional, e que debe renovarse cada tres anos. A acreditación DPC contribúe á empleabilidad, prestixio profesional e mobilidade, e nestes momentos o COGITI realiza xestións para que dita acreditación facilite o acceso ao Cartón Profesional Europeo, aprobada polo Consello de Ministros no pasado mes de xuño seguindo a normativa da UE, destinada a ser o futuro “carné de identidade profesional” dos traballadores europeos. Estas reflexións anteriores, unidas aos coñecementos e experiencias compartidas polos relatores, son mostra das súas importantes achegas ao corpo de coñecemento da Prevención e da Seguridade Industrial, para un futuro 4.0, que xa é presente para unhas empresas que están obrigadas a competir nun mundo globalizado. O éxito neste desafío pasará por lograr que uns profesionais motivados, dentro dunhas empresas dinámicas e comprometidas coa seguridade, #desenvolver solucións novas que permitan obter beneficios dentro duns mercados cada vez máis cambiantes e esixentes. Reflexións sobre o futuro da empresa e a prevención de riscos laborais Por outra banda, outras intervencións destacadas, e que foron moi valoradas polos asistentes ao Congreso son as de Manuel Bestratén, e Antonio Ara. Manuel Bestratén, Conselleiro Técnico de Dirección do Instituto Nacional de Seguridade, Saúde e Benestar no Traballo ( INSSBT), achegou unha serie de reflexións sobre o futuro previsible da empresa e a prevención de riscos laborais ( PRL) en base aos factores determinantes da súa evolución histórica, a evolución do emprego e as súas condicións de traballo, as esixencias de valores éticos e de competitividade, e a contribución efectiva da PRL á Excelencia e a Sustentabilidade no marco dunha nova cultura empresarial. E é que a cultura preventiva, ou mellor dito unha carencia dela, está sempre detrás dos erros últimos de calquera accidente. A esixencia de valores éticos e de competitividade demanda unha maior eficiencia e transparencia no funcionamento das organizacións, incluíndo á PRL. E a continuada perda de competitividade, o empeoramento das condicións de traballo e a gravidade da crise económica vivida xeradora de desigualdade, demandan con urxencia un novo modelo de xestión empresarial. É necesario, pois, ir dunha PRL reactiva a unha proactiva, xeradora de cambios, que pode facer unha contribución efectiva á excelencia e á sustentabilidade dentro desta nova cultura empresarial a implantar. Potenciación do alto rendemento de equipos Antonio Ara, Professional Co-Active Coach ( CPCC), cunha extensa experiencia profesional liderando equipos internacionais no mundo do automóbil, presentou un relatorio ao redor da potenciación do alto rendemento de equipos. Desde o seu punto de vista, as ideas máis importantes acerca da cultura de innovación baséanse en que esta debe envorcarse en satisfacer as necesidades e os valores reais dos clientes, non bastando con permitir a innovación, senón que hai que potenciala, tendo moi en conta os avances da sociedade e as novas tecnoloxías ( win- win- win). É un feito que a cultura de innovación é capaz de mover montañas, desde os comportamentos innovadores dos equipos e cara aos clientes, tendo en conta sempre os valores de ambos, os cales, unidos ás necesidades, son os que nos impulsan no noso traballo. Entre outros claros beneficios, esta forma de traballar produce empregados entregados, o cal se traduce en menor absentismo, rotacións, incidencias de seguridade, defectos de calidade, etc. A forma de implantar unha auténtica cultura de innovación, que pode necesitar entre 2 e 10 anos, é actuando sobre o equipo innovación (compás), mediante un liderado transformacional (motor), integrando departamentos (sen silos), unificando obxectivos (estratexia) e promocionando comportamentos (enerxía), todo iso sendo fomentado desde “arriba”. Esta teoría ilustrouse cun exemplo de implantación da Cultura de Innovación nun Centro Tecnolóxico de Vigo, con resultados reais de aumentos de +50% de produtividade, entre outros importantes beneficios. A clave do éxito, unha vez máis, estivo baseada na integración dos valores dos clientes, os persoais e o rol do posto, dando sempre apoio para conseguir flow entre capacidades e retos.
